Παθήσεις του Τένοντα του Δικεφάλου Βραχιονίου: Ποιες είναι;

/Παθήσεις του Τένοντα του Δικεφάλου Βραχιονίου: Ποιες είναι;
Παθήσεις του Τένοντα του Δικεφάλου Βραχιονίου: Ποιες είναι;2022-02-10T17:53:51+02:00

Ποιες είναι οι πιο συνηθισμένες παθήσεις του τένοντα του δικεφάλου βραχιονίου;

  • Τενοντίτιδα μακρας κεφαλής δικέφαλου στον ώμο
  • Ρήξη μακράς κεφαλής δικεφάλου στον ώμο
  • Τενοντίτιδα κατάφυσης δικεφάλου στον αγκώνα
  • Ρήξη κατάφυσης δικεφάλου στον αγκώνα

Τι είναι η τενοντίτιδα του δικεφάλου;

Με τον όρο τενοντίτιδα περιγράφουμε την φλεγμονη ενός τένοντα.  Όταν γίνεται υπερβολική ή επαναλαμβανόμενη χρήση του άνω άκρου πάνω από το ύψος της κεφαλής (overhead activities), ο τένοντας του δικεφάλου βραχιονίου κουράζεται και φλεγμαίνει. Η φλεγμονή του δικεφάλου βραχιονίου εκδηλώνεται με πόνο, οίδημα (πρήξιμο) και δυσκολία χρήσης του ώμου και του αγκώνα.

Η τενοντίτιδα δικεφάλου είναι πολύ συχνή σε αθλητές (τένις, βόλεϋ, χαντμπολ) και σε εργαζόμενους (κομμωτές, σερβιτόροι) που καταπονούν έντονα τον ώμο τους.

Η αντιμετώπιση της τενοντίτιδας περιλαμβάνει ξεκούραση, αποφυγή άρσης αντικειμένων μεγάλου βάρους, τοποθέτηση κρύων επιθεμάτων ή πάγου και λήψη αντιφλεγμονωδών φαρμάκων. Σε σοβαρές περιπτώσεις τενοντίτιδας, μπορεί να χρειαστεί και φυσικοθεραπεία, προκειμένου να αποφευχθεί η δυσκαμψία και η ατροφία του δικεφάλου βραχιονίου μυός λόγω μακροχρόνιας ακινησίας.

Τι είναι η ρήξη τένοντα του δικεφάλου;

Η ρήξη δικεφάλου αποτελεί μία σοβαρή κάκωση του τένοντα. Μετά από υπερβολική ή ξαφνική χρήση, ο τενοντας του δικεφάλου μπορεί να τραυματιστεί σε τέτοιο βαθμό ώστε τελικά να υποστεί ρήξη. Αυτό σημαίνει ότι, είτε ένα τμήμα του τένοντα, είτε ολόκληρος ο τένοντας, μπορεί να αποσχιστεί από το οστό στο οποίο είναι φυσιολογικά προσκολλημένος. Σε περίπτωση οξείας τραυματικής ρήξης, ο ασθενής νιώθει έναν αιφνιδιαστικό και έντονο πόνο  στην περιοχή τού ώμου ή του αγκώνα.  Άλλα συμπτώματα που φανερώνουν τη συγκεκριμένη πάθηση είναι η εμφάνιση εκχύμωσης (μώλωπας), η αίσθηση μυικής αδυναμίας και η δυσκολία χρήσης του άνω άκρου.

Σε μικρές ρήξεις, τα συμπτώματα μπορούν να αντιμετωπιστούν με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζεται και η τενοντίτιδα. Σε μεγάλες ή πλήρεις ρήξεις, τα συμπτώματα είναι εντονότερα και για την αντιμετώπισή τους συνήθως χρειάζεται χειρουργική θεραπεία.

Τι είναι η ρήξη μακράς κεφαλής δικεφάλου;

Ο δικέφαλος, όπως μαρτυρά και η ονομασία του, έχει δύο τενόντιες κεφαλές με τις οποίες προσκολλάται στον ώμο.

  • Ο τένοντας της μακράς κεφαλής του δικεφάλου εκφύεται (ξεκινά) από το εσωτερικό της άρθρωσης του ώμου (άνω επιχείλιο χόνδρο)
  • Ο τένοντας της βραχείας κεφαλής εκφύεται από το μπροστινό μέρος του ώμου (κορακοειδής απόφυση).

Όταν συμβεί πλήρης ρήξη του τένοντα της μακράς κεφαλής, ο τένοντας της βραχείας κεφαλής επιτρέπει τη χρήση του δικέφαλου μυός, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα.

Ασθενείς με απλές λειτουργικές απαιτήσεις μπορούν να αντιμετωπίσουν τη ρήξη μακράς κεφαλής δικεφάλου βραχιονίου συνστηρητικά, χωρις να χρειάζονται χειρουργείο.

Η χειρουργική αποκατάσταση έχει ένδειξη σε ασθενείς με υψηλές λειτουργικές απαιτήσεις (νέοι, αθλητές, εργάτες) και περιλαμβάνει την συρραφή του τένοντα στο σήμείο αποκόλλησής του. Αυτό επιτυγχάνεται συνήθως με αρθροσκόπηση ώμου, κατά την οποία, επιβεβαιώνεται η ρήξη, ελέγχεται η ποιότητα του τραυματισμένου τένοντα και πργαματοποιείται η καθήλωσή του στην ανατομική του θέση με χρήση ειδικών ραμμάτων (αρθροσκοπικές άγκυρες). Μετεγχειρητικά, ο ασθενής ακολουθεί πρόγραμμα αποθεραπείας και ενδυνάμωσης του δικεφάλου και επιστρέφει σε πλήρη δραστηριότητα εντός λίγων εβδομάδων.

Τι είναι η ρήξη κατάφυσης δικεφάλου;

Η ρήξη κατάφυσης δικεφάλου βραχιονίου είναι ένας σοβαρός τραυματισμός που απαιτεί άμεση χειρουργική αντιμετώπιση. Ο δικέφαλος μυς καταφύεται (καταλήγει) στον αγκώνα μέσω ενός μοναδικού τενοντα. Αν ο τένοντας αυτός υποστεί ρήξη, η λειτουργία του δικεφάλου επηρεάζεται δραματικά. Μειώνεται σημαντικά η δύναμη κάμψης και η δύναμη έξω στροφής (υπτιασμού) του αγκώνα.

Η αντιμετώπιση της ρήξης του καταφυτικού τένοντα δικεφάλου βραχιονίου μυός είναι αποκλειστικά χειρουργική και περιλμαβάνει την επανακαθήλωση του τένοντα στην ανατομική του θέση. Η λειτουργικότητα του αγκώνα αποκαθίσταται στα προ τραυματισμού επίπεδα εντός ολίγων εβδομάδων.