Εξάρθρημα Επιγονατίδας: Συμπτώματα & Θεραπεία

/Εξάρθρημα Επιγονατίδας: Συμπτώματα & Θεραπεία
Εξάρθρημα Επιγονατίδας: Συμπτώματα & Θεραπεία2023-07-20T10:19:31+03:00

Εξάρθρημα Επιγονατίδας

Υπό φυσιολογικές συνθήκες, κατά τις κινήσεις του γόνατος η επιγονατίδα κινείται εντός μιας αύλακας που ονομάζεται μηριαία τροχιλία. Το εξάρθρημα επιγονατίδας περιγράφει την έξοδο της επιγονατίδας πέρα από τα όρια της μηριαίας τροχιλίας.

Το εξάρθημα επιγονατίδας παρατηρείται συχνά κατά τη διάρκεια αθλητικής δραστηριότητας που περιλαμβάνει κινήσεις του γόνατος με ξαφνικές αλλαγές κατεύθυνσης, δύναμη και περιστροφή (πχ γυμναστική, χορός).  Σε περίπτωση εξαρθρήματος προκαλείται οίδημα στο γόνατο, το οποίο προκαλεί πόνο στον ασθενή και δυσκολία βάδισης. Σε κάθε περίπτωση εξαρθρήματος επιγονατίδας, πρέπει να γίνεται ένας κλινικός έλεγχος  από ορθοπαιδικό χειρουργό και ένας απεικονιστικός έλεγχος με μαγνητική τομογραφία, προκειμένου να αποκλειστούν συνοδοί  τραυματισμοί (πχ χόνδρινη βλάβη, ρήξη μηνίσκου).

Βασικές αιτίες που προδιαθέτουν σε εξάρθρημα επιγονατίδας είναι :

  • παραλλαγές στη φυσιολογική ανατομία του γόνατος (ιδιαίτερα της μηριαίας τροχιλίας)
  • συνδεσμική χαλαρότητα του γόνατος
  • μυική ατροφία
  • ενδοκρινολογικές διαταραχές
  • κακή τεχνική κατά την εκτέλεση αθλητικών ασκήσεων

Εξάρθρημα Επιγονατίδας – Συμπτώματα

Ο ασθενής πολύ δύσκολα μπορεί να αγνοήσει μια τέτοια κάκωση και αυτό οφείλεται στα θορυβώδη συμπτώματά της.

Το χαρακτηριστικό σύμπτωμα του εξαρθήματος είναι η παραμόρφωση του γόνατος για όση ώρα η επιγονατίδα παραμένει σε εξαρθρηματική θέση. Αυτό προκαλεί έντονο πόνο και οίδημα (πρήξιμο) στο γόνατο και συνοδεύεται από αδυναμία κίνησης της άρθρωσης. Ο ασθενής αδυνατεί να εκτελέσει κάμψη και έκταση του γόνατος και παρουσιάζει χωλότητα (κουτσαίνει).

Σε περιπτώσεις που επιτευχθεί αυτόματη ανάταξη της επιγονατίδας, τα συμπτώματα υφίονται σημαντικά. Σε περιπτώσεις όμως, που το εξάρθρημα δεν ανατάσσεται, ο ασθενής υποφέρει και χρήζει άμεσης ιατρικής αντιμετώπισης.

Εξάρθρημα Επιγονατίδας – Διάγνωση

Ο ασθενής θα πρέπει να εξεταστεί από ορθοπαιδικό ώστε να αποσαφηνιστεί πόσο σοβαρό είναι το πρόβλημα. Ο ιατρός εξετάζει το γόνατο του ασθενούς εφαρμόζοντας ειδικές διαγνωστικές δοκιμασίες και ελέγχει τις σταθεροποιητικές δομές ττης επιγονατίδας. Σε επόμενο στάδιο, είναι πολύ πιθανό να απαιτηθεί απεικονιστικός έλεγχος με ακτινογραφία ή μαγνητική τομογραφία για τη λεπτομερή καταγραφή τυχόν ενδοαρθρικών βλαβών λόγω του εξαρθρήματος.

Πώς αποκαθίσταται το εξάρθρημα επιγονατίδας;

Συνήθως, σε περιπτώσεις πρώτου επεισοδίου εξαρθήματος  επιγονατίδας επιλέγεται η συντηρητική αντιμετώπιση. Γίνεται προσπάθεια να μειωθεί η ένταση των συμπτωμάτων ώστε ο ασθενής να συνεργαστεί στη φυσικοθεραπεία που θα ακολουθήσει. . Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει αποφόρτιση, παγοθεραπεία, παυσίπονα φάρμακα και πιθανώς εφαρμογή νάρθηκα.

Η χειρουργική επέμβαση αποτελεί θεραπεία σε ασθενείς με επαναλαμβανόμενα επεισόδια εξαρθρήματος. Αν ο ασθενής χρειαστεί χειρουργική επέμβαση, τότε πραγματοποιείται αρχικά αρθροσκόπηση γόνατος, ελέγχεται το εσωτερικό της άρθρωσης για χόνδρινες βλάβες, ρήξεις μηνίσκων και τυχόν παραλλαγές της φυσιολογικής ανατομίας των μηριαίων κονδύλων και στη συνέχεια εφαρμόζεται η κατάλληλη χειρουργική τεχνική, ανάλογα με την αιτία που προκαλεί την αστάθεια της επιγονατίδας.

Η τεχνική αποκατάστασης περιλαμβάνει επεμβάσεις σε συνδέσμους ή οστά, ανάλογα με την αιτία που προκαλεί την αστάθεια της επιγονατίδας.

Μετά το χειρουργείο, απαιτείται αποφόρτιση, ανάπαυση και εφαρμογή ειδικού νάρθηκα. Σταδιακά, ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει στις καθημερινές του δραστηριότητες, ακολουθώντας ειδικό πρόγραμμα αποκατάστασης και θεραπευτικής άσκησης.

 

  • Ξαφνική αλλαγή κατεύθυνσης της άρθρωσης
  • Μυϊκή ατροφία
  • Συνδεσμική χαλαρότητα
  • Ενδοκρινολογικές διαταραχές
  • Παραλλαγή στην φυσιολογική ανατομία

 

Τις περισσότερες φορές, ο ασθενής παρουσιάζει πρήξιμο στην περιοχή, πόνο, περιορισμό της κίνησης κατά την κάμψη και έκταση του γόνατος αλλά και παραμόρφωση.

Ο Ορθοπαιδικός κατά την κλινική εξέταση θα υποβάλει τον ασθενή σε ορισμένες ειδικές διαγνωστικές δοκιμασίες. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να απαιτηθεί και απεικονιστικός έλεγχος μέσω μαγνητικής τομογραφίας για τον αποκλεισμό λοιπών τραυματισμών.

Σε ήπιες καταστάσεις συνιστάται η συντηρητική θεραπεία, η οποία περιλαμβάνει παγοθεραπεία, εφαρμογή νάρθηκα και λήψη αντιφλεγμονωδών φαρμάκων. Η χειρουργική αντιμετώπιση συνιστάται σε ασθενείς με επαναλαμβανόμενα επεισόδια εξαρθρήματος και πραγματοποιείται αρθροσκοπικά.